Jeżeli twoje dziecko mówi niechętnie, jeśli mówi mało lub wcale, poświęcaj mu więcej czasu, rozmawiaj z nim wykorzystując każdą okazję.
Nigdy przy dziecku nie mów o tym, że martwisz się jego problemami w opanowaniu mowy. Zasmucone krytyką, będzie mówiło mało nie chcąc dostarczać wam dowodów, że mówi źle. Opóźni w ten sposób swój rozwój językowy.
Pamiętaj, że dziecko ma prawo do błędu językowego; opanowanie zasad budowy gramatycznej języka trwa powoli. Nie krytykuj go i nie poprawiaj nieustannie.
Często ale nie natarczywie powtarzajcie to, co dziecko mówi, zamieniając jego niepoprawne zdania na zdania proste, ale pełne, poprawne.
Często rozszerzajcie wypowiedzi dziecka dodając jakieś słowa.
Komentujcie czynności wykonywane w obecności dziecka. Niech mowa towarzyszy spacerom, zakupom, pracom domowym.
Rozmawiając z dzieckiem nie spieszcie się, nie budujcie długich zdań, nie używajcie trudnych wyrazów.
Kiedy rozmawiacie z dzieckiem, które ma jeszcze trudności z rozumieniem mowy starajcie się utrzymać z nim kontakt wzrokowy.
Recytujcie razem z dzieckiem proste wierszyki, dziecięce wyliczanki, słuchajcie razem jego ulubionych bajek( nawet wielokrotnie).
Wykorzystujcie każdą okazję, aby dostarczyć dziecku nowych słów, nowych wyrażeń.
Śpiewajcie z dzieckiem. Jest to ćwiczenie terapeutyczne ale zarazem językowe i rytmiczne.
Dbając o prawidłowy rozwój mowy twojego dziecka nie używaj słów: „powtórz ładniej, powiedz lepiej, nie tak, źle, powtórz jeszcze raz”.
Wychowanie językowe to nie tresura.
Opracowała mgr Teresa Zapała-Gapska – psycholog/logopeda na podstawie J. WÓJTOWICZOWA „O WYCHOWANIU JĘZYKOWYM”.